သင့္ဘဝအတြက္ သိမွတ္ဖြယ္ ...
အေတြးအေခၚပညာရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သူမ်ားမွားတာကို သင္ခန္းစာယူတတ္၏။
အေတြးအေခၚပညာနည္းတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကက်ေတာ႔ ကိုယ္တိုင္မွားမွ သင္ခန္းစာယူတတ္၏။
အေတြးအေခၚပညာမရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ႔ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္မွားတာေတာင္ သင္ခန္းစာမယူတတ္ေပ။
ပညာရွိထံ နည္းခံသင္မွ ပညာရ၏။
ထၾကြလံု႔လ ရွိမွ ဥစၥာရ၏။
သစၥာတည္မွ ေက်ာ္ေစာ ရ၏။
ေပးကမ္းတတ္မွ ကုသိုလ္ရ၏။
မိဘႏွစ္ျဖာ ရွိေနပါလည္း၊ ေက်းဇူးမသိ မဆပ္ဘိက၊ တစ္သက္လံုးလံုး လူျဖစ္႐ႈံး၏။
.ပါရမီဆိုတာ ျမင္႔ျမတ္ သူေတြရဲ႕ အလုပ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရ၏။ တနည္းအားျဖင္႔ ပါရမီ ဆိုတာ “ျမင္႔ျမတ္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္” လို႔ အဓိပၸာယ္ရ၏။ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္႔ျမတ္သူ ျဖစ္ေစနုိင္တဲ႔ အလုပ္၊ ျမင္႔ျမတ္သူ အျဖစ္ ပို႔ေဆာင္ ဖန္တီးေပးနိုင္တဲ႔ အလုပ္ဟာ ပါရမီရဲ႕ အဓိပၸာယ္ပါပဲ။
မိုက္သူသည္ မိမိလုပ္ငန္း မေအာင္ျမင္လွ်င္ တစ္ျခားသူမ်ားအေပၚ အျဖစ္ဖို႔၏။
ထို႔ထက္ လိမၼာသူသည္ မိမိကုိယ္မိမိ အျပစ္ဖို႔၏။
အလိမၼာဆံုးပုဂၢိဳလ္ကေတာ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မဖို႔။
မိုက္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ပဲခံရတာ။
ေကာင္းတယ္ဆိုတာလည္း ကိုယ္ပဲခံရတာ။
စိတ္ေလးေနခဲ႔ေသာ္…. သင္႔စိတ္၏အႀကံ မီးဒဏ္သင္႔ ခံေနရရွာၿပီ။
စိတ္ေျပးေနခဲ႔ေသာ္…… သင္႔စိတ္ထဲ မီးစြဲေနေခ်ၿပီ။
စိတ္ေဆြးေနခဲ႔ေသာ္… သင္႔စိတ္တစ္စဥ္လံုး မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ထေခ်ေနေျခၿပီ။
အလုပ္႐ႈပ္ရင္ အလုပ္ေျပာင္း ကံ ေကာင္းေအာင္။
အာရံု ရႈပ္ရင္ အာရံုေျပာင္း စ်ာန္ေကာင္းေအာင္။
စိတ္ ရႈပ္ရင္ စိတ္ေျပာင္း ဥာဏ္ေကာင္းေအာင္။
ေသးသိမ္ညံ႔ဖ်င္းတဲ႔ အမႈကို နည္းနည္းေလးမွ မလုပ္ေလႏွင္႔။
သင္၏ ေကာင္းမွန္ေသာ ႀကံစည္မႈ၊ ေျပာဆိုမႈ မွန္ေစျခင္း ျဖင္႔သာ အတူေနမ်ား ဂုဏ္ျမင္႔ဖြား၍ အင္အား တတ္ေစရာ၏။
အကုသိုလ္တရားမွ အက်ိဳး ေပးေသာအခါ ေဒါသ မျဖစ္လိုက္ ပါႏွင္႔၊ ၀မ္းသာ လိုက္ပါ။ “အကုသိုလ္ အေၾကြး ေက်ၿပီ” ဟူ၍ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ပါ။
စိတ္သည္ ဆံုးမရန္ အလြန္ခက္၏၊ အလြန္လွ်င္ျမန္၏၊ ေရာက္ခ်င္ရာသို႔ ေရာက္တတ္၏။
ထိုစိတ္ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမနိုင္လွ်င္ ေကာင္း၏။
ယဥ္ေက်းေသာ စိတ္သည္ ခ်မ္းသာကိုေဆာင္နုိင္၏။
သတိ ဆိုတာ စိတ္ရဲ႕ေနအိမ္ပါပဲ။ သတိ မရွိတဲ႔ စိတ္ဟာ စိတ္မရွိတဲ႔ လူလိုပဲ ႀကံဳရာ၊ ေျခဦးတည္႔ရာ ေလွ်ာက္ သြားေနတတ္တယ္။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ၊ လံုျခံဳမႈ မရွိဘူး။ ဂုဏ္သိကၡာ မရွိဘူး။
“ဥစၥာ” ထဲမွာ အနွစ္ရွာ ေတြ႔တာ “ဒါန”ပဲ။
“ခႏၵာ” ထဲမွာ အႏွစ္ရွာ ေတြ႕တာ “သီလ” ပဲ။
“၀ိဥာဥ္” ထဲမွာ အႏွစ္ရွာ ေတြ႔တာ “ဘာ၀နာ”ပဲ။
အၾကင္ စကားျဖင္႔ မိမိကိုယ္ကို မပူပန္ေစရာ၊ သူတစ္ပါး တို႔ကိုလည္း မပူပန္ေစရာ။ စင္စစ္ ထိုစကားကို ဆိုရာ၏။ ထိုစကား သည္သာ ေကာင္းစြာဆိုအပ္ေသာ စကားမည္၏။
ျမတ္ေသာ အက်င္႔သီလမရွိဘဲ အႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွင္ေနရ တာထက္ ျမတ္ေသာ အက်င္႔သီလရွိၿပီး တစ္ရက္မွ် အသက္ရွင္ေနရတာက သာ၍ျမတ္၏။
ရန္ကိုရန္ျခင္း မတုန္႔ညွင္းရာ။ ေမတၱာျဖင္႔သာ ေအာင္ျမင္ရာ၏။
သည္းခံျခင္းထက္ လြန္ေသာတရားမရွိ၊ သည္းခံျခင္းသည္ ျမတ္ေသာအက်င္႔တရားျဖစ္၏။
ေလာကဓံအား သည္းခံနိုင္ျခင္း (ခႏီၱတရား) သည္ အမိႏွင္႔ တူ၏။ ေလာကဓံအား လစ္လွ်ဴရႈနိုင္ျခင္း (ဥပကၡာတရား) သည္ အဖ ႏွင္႔ တူ၏။
အခ်ိန္ကို အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်ရန္ နည္းလမ္းေလးသြယ္….
(က) အခါအားေလ်ာ္စြာ တရားနာျခင္း၊
(ခ) အခါအားေလ်ာ္စြာ တရားေဆြးေႏြးျခင္း၊
(ဂ) အခါအားေလ်ာ္စြာ မိမိ သိရွိထားၿပီးေသာ တရား သေဘာေတြကို ေကာင္းစြာ သံုးသပ္ျခင္း၊ ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားျခင္း။
(ဃ) အခါအားေလ်ာ္စြာ ေရွ႕ေနာက္ ဆက္စပ္ သတိကပ္၍ ခႏၡာ၏ “အျဖစ္-အပ်က္” ကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားျခင္း။
အရင္ေကာင္းလို႔ အခုေကာင္းသည္။ အခုေကာင္း…. ေနာင္ေကာင္းပါလိမ္႔မည္။
လူမိုက္တစ္ေသာင္း ခ်ီးမြမ္းေရွာင္းလည္း၊ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျပစ္တင္ေၾကာက္ေလာ႔။
အိပ္ယာမွ ခဏခဏႏိုးေနသူတို႔အတြက္ “ည” သည္ ရွည္လ်ားလွစြာ၏။
ခရီးပန္းလာေသာ သူတို႔အတြက္ “ခရီး” သည္ ရွည္လ်ားလွစြာ၏။
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မသိၾကေသာ သူတို႔အတြက္ “သံသရာခရီး” သည္ရွွည္လ်ားလွစြာ၏။
ေကာင္းကင္ေျမလွ်ိဳး ေရ၀ယ္တိုး၍၊ ပုန္းလွ်ိဳးေနခို မေသလိုလည္း၊ ဤကိုယ္မုခ် မေနရဘူး။
ေသျခင္းတရားဟာ မွည္႔ေနတဲ႔ အသီးလိုဘဲ အခ်ိန္မေရြး ေၾကြက်နုိင္တယ္။
အားကိုးရာအစစ္ကား ဗုဒၶ၊ ဒမၼ၊ သံဃ။
မိတ္ေဆြအစစ္ကား ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယ။
ရန္သူအစစ္ကား ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ။
ေန႔စဥ္အလုပ္ကား ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ။
အၿမဲႏွလံုးသြင္းရန္ကား အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ။
အၿမဲလက္ကိုင္ထားရန္ကား ခႏီၱ၊ ေမတၱာ၊ သစၥာ။
တကယ္႕သူေတာင္ေကာင္းဆိုတာ ရယူျခင္းထက္ ေပးဆပ္ရတာကို ႏွစ္သက္တယ္။
တရားအားထုတ္ ကုသိုလ္လုပ္ အဟုတ္မပ်င္းႏွင္႔။
ငါတို႕႔ျဖစ္ရ ဤ ေလာက၀ယ္၊ ဘ၀သမိုင္း မရိုင္းေစရန္၊ စိတ္မာန္မခ် မာနမပါ၊ တို႔ စြမ္းရာျဖင္႔ တို႔သာသနာ၊ တို႔ ျပည္ရြာကို သာယာေစမႈ လံု႔လျပဳအံ႔။
က်ဴ႐ုိး (ျပန္လည္မွ်ေဝပါတယ္ .. ။ )
